Medische zorg & GGZ

Medische zorg is noodzakelijk aanwezig, laat dat helder zijn! En naast de zoektocht die iemand medisch kan hebben naar onderliggende aandoeningen bij symptomen kan het ook heel zinvol zijn hier vanuit systemisch en psychosomatisch oogpunt naar te kijken.

Een voorbeeld: vanuit de Oosterse geneeskunde wordt bij vermoeidheid gekeken naar de lever en de milt. De lever zorgt dat energie evenwichtig over het lichaam verdeeld wordt. De milt is onze 'verteringsenergie'. Psychosomatisch gezien wordt de lever in verband gebracht met emoties als boosheid en frustratie.

Niet voor niets is er een spreekwoord: Wat je heb je op je lever?

Zo ook met de longen die vaak verband hebben met onverwerkt verdriet. Het gezegde "zijn eerste longen nog hebben" verwijst naar het doordringend huilen van een jong kind.

Hoe helpend kan het zijn om bij deze klachten ook naar emoties en energie te kijken.

De medische blik kan in combinatie met de systemische blik een mooie verschuiving geven bij patiënten.

Als we psychiatrische stoornissen eens vanuit trauma & hechting bekijken..... zou dit een ander beeld opleveren?

Er zijn zoveel vragen te stellen die een mogelijk split in ons kunnen geven als kind, die van invloed zijn op onze gehele ontwikkeling en eerste ontmoeting met anderen, die onze inprenting geven:

- in welke setting is iemand verwekt? was het vrijwillig?

- hoe is iemand gedragen?

- op welke manier is iemand ontvangen bij de geboorte?

- hoe is iemand aangeraakt en verzorgd?

- hoe leerde iemand zelfexpressie?

- mocht iemand blij zijn als kind? of boos?

En ook.... hoe was het voor de professional die in de GGZ werkt? Is hij/zij op de hoogte van zijn eigen hechtingsgeschiedenis? En hoe dit doorwerkt in het contact met anderen? En in de overdracht in zijn/haar werk?