In jeugdhulp en onderwijs is het belangrijk om naar het gehele systeem waar het kind onderdeel van is te kijken!

Zowel de gezinssituatie waarin het kind opgroeit als de onderwijssituatie. Kinderen zijn enorm gevoelig voor de holtes in een systeem en zijn geneigd deze op te vullen. Het gedrag van het kind heeft een functie.

voorbeelden:

- kinderen die een ouder heeft met psychische problematiek gaan vaak voor hun ouders zorgen. Hierdoor gaan zij van hun plek af in de fontein (lees: de Fontein, Els van Steijn)

- kinderen voelen het als er iemand in het systeem wordt buitengesloten en proberen dit op te lossen

- ouders hebben ook een eigen gemis ervaren in hun opvoeding en willen dit graag anders doen met hun kinderen. In de praktijk pakt dit vaak anders uit.

Een opvoedopstelling kan enorm inzicht gevend zijn in welke dynamieken er spelen.

Ook op scholen zijn kinderen onderdeel van een systeem: de klas en in interactie met hun leerkracht. Het vraagt veel finesse en inzet van leerkrachten om niet alleen het didactische stuk in het vizier te houden. Daar ligt de focus in het onderwijs. Veel scholen zijn al gericht op het welzijn van kind, want hoe beter het kind in zijn vel zit, hoe meer hij kan leren en ontwikkelen!

Het welzijn van het kind hangt niet alleen samen met het IQ en zijn motivatie maar ook van de sfeer in de klas, en hoe de relatie tussen ouders en school is. De driehoek kind-ouder-professional is ook belangrijk om mee te nemen in situaties waarin kinderen minder goed tot ontwikkeling komen. Dit hoeft totaal niet te liggen aan hun intelligentie of motivatie.

Een speciale vermelding voor hoogbegaafdheid.